Langzaam word ik meegesleurd
Hilde Kerssies-Booij
Antwoorden roepen vragen op
niemand kan alles precies weten
we zijn geen pandemie gewend
beste stuurlui die het beter weten.
Ik word steeds meer afgeleid door
elk brokje nieuws dat verschijnt
langzaam word ik meegesleurd
dagelijkse gewoonten ondermijnd.
Goedbedoelde adviezen
vormen ondeskundig drijfzand
waar ik, onwetende leek
onbedoeld soms in beland.
Ik huiver om wat een virus
kan aanrichten in een land
paniek of onverschilligheid
bedreigen het gezond verstand.
Hoopvol klamp ik me vast aan
saamhorigheid en deskundigheid
zo wil ik ooit de geschiedenis vertellen
van deze uitzonderlijke tijd.
Hilde Kerssies-Booij studeerde Journalistiek en schrijft gedichten die o.a. werden opgenomen in de bundel 'Gezien' van dichtwedstrijd UitJeErvaring, de collectie van Onderduikersmuseum De Duikelaar en de Hoogeveensche Courant. Ze stond op de longlist van de Lentezoet gedichtenwedstrijd en werd geselecteerd voor de gelijknamige bundel. Verder publiceert ze op haar eigen blog 'Niemendalletjes'.
www.niemendalletjes.blog
www.niemendalletjes.blog
Lees ook:
Even helemaal tot rust komen • Marion Bruinenberg
Alleen is niet eenzaam. Alleen is jezelf ontwikkelen, gitaar leren spelen, eindelijk dat boek over je leven schrijven, een driegangenmaaltijd bereiden, je eigen moestuin aanleggen, naar klassieke muziek luisteren, je kledingkast uitruimen (...)
Lees verder
Even helemaal tot rust komen • Marion Bruinenberg
Alleen is niet eenzaam. Alleen is jezelf ontwikkelen, gitaar leren spelen, eindelijk dat boek over je leven schrijven, een driegangenmaaltijd bereiden, je eigen moestuin aanleggen, naar klassieke muziek luisteren, je kledingkast uitruimen (...)
Lees verder
Lees ook:
Oma • Oscar Kocken
Er hangt een tasje aan de klink. Het is de klink van de deur van het huis van mijn oma, die ondanks haar 94 lentes nog prima voor zichzelf kan zorgen, maar nu de deur niet uit kan om de boodschappen te doen. Of nou ja, zelfs dát kan ze ondanks die lentes nog gewoon, maar ze mag het niet van ons. Wij hebben het haar verboden.
Lees verder
Oma • Oscar Kocken
Er hangt een tasje aan de klink. Het is de klink van de deur van het huis van mijn oma, die ondanks haar 94 lentes nog prima voor zichzelf kan zorgen, maar nu de deur niet uit kan om de boodschappen te doen. Of nou ja, zelfs dát kan ze ondanks die lentes nog gewoon, maar ze mag het niet van ons. Wij hebben het haar verboden.
Lees verder