Kotsen Huilen Quarantaine

Iris Dicke


Dit is een gedicht geschreven door een barvrouw uit Rusland
die na het laatste biertje naar haar medicijnen grijpt

Dit is een gedicht geschreven door een vader uit Italië
die voor een lege groenteafdeling staat en zich afvraagt hoe laat ze zullen eten

Dit is een gedicht geschreven door het rugnummer van een klein jongetje uit China
dat kapotte voetbalschoenen heeft

Dit is een gedicht geschreven door het tentdoek van een vluchteling op Lesbos

Dit is pijn woede en wanhoop op één grasveld

Dit is een gedicht over de boom in je achtertuin
die bacteriën vangt alsof het vliegen zijn

Dit is een gedicht over je oma
alleen in haar huis

Dit is een gedicht over een kapotte radiator
want ook de koude dagen tellen mee

Dit is een gedicht over een man uit een land waar de limonade anders smaakt

Dit is een gedicht over een week geen boodschappen doen
over Rummikub met je ouders
en aangebrande roerbakgroente

Als we eerlijk zijn
ben je egoïst als je nog ademt
als je je zelfgebouwde winkelkar buiten in de zon zet
laten we als hamsterende Nederlanders
kijken naar elkaar

Dit is een gedicht van anderhalve meter lang

Kun je me alsjeblieft gewoon even bellen?


Iris Dicke (2005) won in 2019 de voorronde van Kunstbende Taal in Friesland en werd daarna derde in de landelijke finale. Haar tekst Het Het werd na aanleiding daarvan gepubliceerd in de Optimist. Sinds 2017 volgt ze lessen op Jeugdtheaterschool Meeuw en sinds 2018 is ze onderdeel van Meeuw Jonge Schrijvers.
iris_drenee


Lees ook:
Gele vlag • Celine Vervaet
Ik klap het boek dicht en vanaf de achterflap lacht mijn jonge overgrootmoeder me toe, maar verder gebeurt er niets. Ik kan haar enkel aankijken, de schrijfster met haar matte ogen waarin ik mezelf zoek maar niet kan vinden.
Lees verder


Lees ook:
Koning Curling • Aaricia Kayzer
Sep is de microcelebrity van zijn appartementencomplex. Als hij met zijn gespierde armen het portiek veegt, vallen de mensen om hem heen regelmatig flauw.
Lees verder