←

Infinite loop

Niels Raaijmakers

Op dag vijf opende ik het luik in mijn woonkamer. In de opening lonkte een felle koker waar vage muziek uit kwam. Om weer eens iets te beleven liet ik mij vallen.

De binnenkant van de koker stond op lsd-stand. Onder begeleiding van psychedelische house denderde ik langs wilde kleurpatronen. Na een kwartier landde ik op mijn bank.

Sindsdien heb ik een dagbesteding. Na het ontbijt stap ik door het luik, laat de zwaartekracht zijn gang gaan en herhaal het dan in de hoop dat ik ooit ergens anders zal landen.

De dagen raken echter steeds meer in elkaar verstrikt. Ik ben een testobject dat verdwaald is, een laboratoriumrat die rondjes loopt in een experiment zonder logica.

Vragen om uitleg heeft geen zin, ik heb het geprobeerd. De muren antwoorden niet als ik schreeuw en geen wetenschapper komt opeens binnen om te zeggen wat zijn onderzoeksvraag is.

Er zijn geen lessen om te leren, geen fouten om recht te zetten, geen boete om te betalen. Er is alleen dat luik, die koker, de bank en de oneindige herhaling van zetten.

Niels Raaijmakers (1991) groeide op in de Oostelijke Mijnstreek. Hij studeerde sociologie aande Radboud Universiteit te Nijmegen en werkt op dit moment aan zijn proefschrift. Vorig jaarbereikte hij de top 100 van de Turing Gedichtenwedstrijd. Zijn werk werd onder andere gepubliceerd bij Op Ruwe Planken, Kluger Hans en De Optimist.
 niels.raaijmakers.3

Lees ook:
En van saffraan is Janneke-maan • Joost Oomen
Het afgelopen jaar werd ik steeds vaker wakker uit Russische dromen. Mijn moeder spreekt in die dromen Russisch tegen me, terwijl ze mijn knalgele laarzen uitklopt tegen de deurpost van de schuur.
Lees verder

Lees ook:
Langzaam word ik meegesleurd • Hilde Kerssies-Booij
Antwoorden roepen vragen op / niemand kan alles precies weten / we zijn geen pandemie gewend / beste stuurlui die het beter weten.
Lees verder