Aanrakingen

Thijs Joores


1.

de hond heeft nog nooit
zoveel boodschappentassen gezien
vol brokken braadworst onrust
maar als je hem aanhaalt
in het kuiltje tussen zijn ogen
kruipt hij gehoorzaam terug
in zijn mand



2.

de gladde stok zwiept moedig door de lucht
de lede ogen van je zusje zwaaien mee
je bent een ridder en houdt met je zwaard
de gevreesde draak op gepaste afstand
op haar roze sokken schuift ze achteruit
terwijl jij heldhaftig slingert met het blad
je zet koene stappen richting het gevaar
tot je haar raakt
met harde knuffels probeer je de pijn
te blussen maar hij laait toch op
je ziet als je de loden helm af hebt gezet
een losse schub op het koele parket



3.

je tenen jeuken om de deur uit
te sjokken op slippers om het gras
te voelen kietelen op hun schilferende huid
ter bescherming moet je ze toch inpakken
in wandelschoenen met een stevig profiel
de sokken houden hun zuchten
en adem in
als je de strakke veters weer afwikkelt
het schaaft
glinsterend
de open wond



4.

tussen jou en je ex staat een wankele tafel
enkele jaren van af en aan contact vormen
een poreuze laag isolerend schuim
het tocht in het huis waar ze niet met jou woont
je rilt en zij wil eigenlijk een dakraam met beter uitzicht
verrijking is een rekbaar begrip
onder een dekentje met iemand naar de hemel kijken
blijkbaar is je opvolger niet helderziend genoeg
je spoelt de woorden snel weg met een slok
sommige dingen zijn nu eenmaal niet te scheiden
je glas komt met een klap op het krakende hout


Thijs Joores (1998) volgde de bachelor Literatuurwetenschap aan de UU en is momenteel bezig met de master Redacteur/editor aan de UvA. Hij doet freelance redactiewerk en is vrijwilliger bij boekwinkel Savannah Bay in Utrecht. Eerder schreef hij voor ABCyourself en in 2018 nam hij deel aan de schrijfresidentie van deBuren in Parijs.


Lees ook:
Goed ontmoet • Thijs Joores
Ik ben wel eens banger geweest voor een virus.
Het is een verloren nazomerdag. Mijn ouders wilden graag met mij varen, dus ik lig te zonnen achter op het bootje terwijl zij kibbelen, vast over iets onzinnigs.
Lees verder


Lees ook:
Animal Crossing: New Horizons • Willemijn Kranendonk
Aan terugkomen denk ik / niet langer – ik heb mijn huis afbetaald, / er groeien fruitbomen / in mijn tuin. // Verveling kleeft. / Hier kan ik met buren / praten, vissen zonder schuldgevoel (...)
Lees verder