VIRUS

verhalen om te lezen in quarantaine


Nooit meer alleen • Gitka te Poel
Ik ben erachter gekomen dat ik mijn gedachtes grotendeels kan omleiden. Ik hoef alleen maar een barricade op te werpen. Een wegopbreking, een optocht of een demonstratie. Iets waardoor ik het gas los laat, terugschakel en het stuur omgooi.
Lees verder


Exit • Elle
Met een versgebakken brood in de hand duw ik op de bel van mijn eigen huis. Twee keer kort na elkaar. Als ik me in de gevaarlijke wereld begeef, mag ik enkel naar binnen via dit signaal.
Lees verder


Kotsen huilen quarantaine • Iris Dicke
Dit is een gedicht geschreven door een barvrouw uit Rusland / die na het laatste biertje naar haar medicijnen grijpt // Dit is een gedicht geschreven door een vader uit Italië (...)
Lees verder


Gele vlag • Celine Vervaet
Ik klap het boek dicht en vanaf de achterflap lacht mijn jonge overgrootmoeder me toe, maar verder gebeurt er niets. Ik kan haar enkel aankijken, de schrijfster met haar matte ogen waarin ik mezelf zoek maar niet kan vinden.
Lees verder


Koning Curling • Aaricia Kayzer
Sep is de microcelebrity van zijn appartementencomplex. Als hij met zijn gespierde armen het portiek veegt, vallen de mensen om hem heen regelmatig flauw.
Lees verder


Plaklippen • Andrea Gritter
Het is de geur die hem wekt. Scherp, als de ochtendoksel van zijn vader. De warmte, de stem, de huid die aanvoelt als een nieuwe luier; het is allemaal anders, maar vooral de geur valt op, stoort hem.
Lees verder


Dag meneer de regenrups • Thom Wijenberg
De tuindeur schuift langzaam open. Nadia kijkt over de rand van haar tijdschrift en ziet Koentje. Hij zit in de deuropening met zijn handen in zijn schoot. Hij zet zijn bril af, trekt een van zijn armen terug in de mouw en poetst de glazen in de stof van zijn trui.
Lees verder


Een marginale kuil • Jeroen Hoenselaar
Niemand kwam opdagen die middag, dus ze zaten een tijdje voor zich uit te staren naar de muur. Iedereen was blijkbaar te veel met zichzelf bezig om langs te komen, dat was de enige reden die ze konden verzinnen.
Lees verder


Aanrakingen • Thijs Joores
de hond heeft nog nooit / zoveel boodschappentassen gezien / vol brokken braadworst onrust / maar als je hem aanhaalt / in het kuiltje tussen zijn ogen / kruipt hij gehoorzaam terug / in zijn mand
Lees verder


De zolder • Addy Polet
Ik sta alleen op de drempel van mijn moeders huis. Het ruikt bijna als vroeger, alsof de geur van de wekelijkse gehaktballen, aardappels en boontjes samen met moederliefde in de muren is getrokken en nu moedig strijdt met oudemensenluchtjes.
Lees verder


Als je het me vraagt zal ik zeggen dat het goed gaat • Yentl van Stokkum
ik weet nog steeds hoe een aanraking voelt / er landt een bij op mijn hand en ik denk niet aan afstand / ik documenteer het / het zachte lijfje de rode vacht de vleugels die broos / transparant trillen (...)
Lees verder


Vriendinnetje • Fabian van Hal
Normaal kwam ik nooit in het P.C. Hoofthuis, en al helemaal niet op de bovenste verdieping. Op het laatste moment was mijn werkgroep arbeidsrecht verplaatst naar het universiteitsgebouw voor de letteren, normaal had ik les op het Roeterseiland.
Lees verder


Lieve Flo • Vere van der Veen
Wauw, bedankt voor je mooie brief! Voor het eerst een digitale. Nu ik dit typ merk ik dat ik papier prefereer maar ik heb het gevoel dat dit toch even moet. Ik ben verhuisd inderdaad. Ik zal het huis voor je omschrijven, zodat je hier even in je gedachten op bezoek kan komen en weet waar je garnalenbouillon op de deurmat zal vallen.
Lees verder


Mevrouw Van Dijk • Janna Boekema
‘Je bent te laat.’ Ze stond in de badkamer, haar gerimpelde billen naar me toe en handen steunend op de badrand. Zo te zien had ze haar rode pyjamabroek en besmeurde luier van haar heupen laten glijden, ze hingen nog op haar enkels.
Lees verder


Animal Crossing: New Horizons • Willemijn Kranendonk
Aan terugkomen denk ik / niet langer – ik heb mijn huis afbetaald, / er groeien fruitbomen / in mijn tuin. // Verveling kleeft. / Hier kan ik met buren / praten, vissen zonder schuldgevoel (...)
Lees verder


Chocolademelk om aan te sterken • Jozien Wijkhuijs
Op een isolatiedag, in week 3 van deze ellende, besluit ik Rika te bellen. De mogelijkheid om iedere ochtend pas om 10 uur te beginnen met werken heeft zijn glans verloren en na een opleving in mijn huishoudvaardigheden begint mijn afwasregime weer sporen van schimmel te vertonen.
Lees verder


Lieve Vere • Flo Van Deuren
Sinds je laatste brief (december 2019) is er veel gebeurd. Eens even kijken: we begonnen aan een nieuw decennium; de Vlaamse overheid vernielde haar cultuurbudget; het grote lege huis waar ik in woon, werd te koop gezet; mijn ouders verbouwden hun achtergevel (...)
Lees verder


De flat • Didalmi
Als de flat het lichaam van een mens was, dan was Willem één van zijn ogen. Willem woonde precies waar het rechteroog kon zitten. De flat telde 748 huisnummers, verdeeld over zes portieken en elf verdiepingen. Het was een grote, maar geen bijzondere flat.
Lees verder


Contactloos • Lena Kurzen
‘Blijf zoveel mogelijk thuis.’ De premier kijkt recht in de camera. Josefiens mondhoeken krullen op, ze voelt een tintelend warm gevoel in haar buik. Haar handen beginnen te applaudisseren. Het geklap vult de stilte die de premier heeft laten vallen. Ze zet de tv uit en pakt haar laptop van de salontafel.
Lees verder


Avondbeelden • Ola Enzler
Ik loop door de ontvolkte straten van Amsterdam-Oost. Het enige licht komt van de gele straatlantaarns en de lichten achter de ramen. Ik wikkel mijn sjaal rond mijn gezicht. Ik ben opgelucht dat er niemand over straat loopt, dat de kans om ziek te worden kleiner is, dat ik niet uit hoef te wijken voor langslopende mensen.
Lees verder


Human Zero • Sophie Laurence
Ik leef samen met het prototype quarantaine-mens, maar om tot dat punt te komen, zal je je eerst in vogelvlucht door mijn brein moeten worstelen. Voor mij kwam de klap hard. Op 15 maart deed zowel de universiteit waar ik Nederlands studeer als het theater waar ik programma’s voor maak zijn deuren dicht.
Lees verder


Weer een dag voorbij • Florian Teufer
Het fort van spaghetti, toiletpapier en babydoekjes stort voor mijn ogen in. Welgeteld drie tranen heb ik weggepinkt. Ik keek op vanaf de vloer naar mijn vriendin. Terwijl ze een collega via Skype uitleg gaf over Google Hangouts, kreeg ik een middelvinger.
Lees verder


Ophelia • Sandro van der Leeuw
Ik laat de badkuip vollopen. Beneden blaft de hond. Moeder rommelt in de keuken. Met haar maaltijden probeert ze al wekenlang tot in mijn schemerwereld te reiken. Proeven doe ik niet meer, eten alleen om haar niet te kwetsen.
Lees verder


Virups • Janneke Veger
Mijn konijn heet Reus en woont op het balkon. Hij is het allerliefste konijn van de wereld. Hij houdt het meest van wortels maar ook van paardebloemblad. Als ik paardebloemblad zeg, moet papa lachen.
Lees verder


Voor de vorm • Jihane Chaara
Het is de dertigste dag van de pandemie als ik op een idee kom. De wereld staat op z’n kop, ondersteboven, schots en scheef. Soms kijk ik uit mijn raam naar buiten en vraag ik me af wanneer de wereld letterlijk ondersteboven zal gaan staan. Ik zou er niet van opkijken.
Lees verder


Meer dan twintig uur per dag • Toon Roumen
Friedrich Nietzsche schreef ooit dat niet het gebrek aan liefde, maar het gebrek aan vriendschap ongelukkige relaties maakt. Volgens hem gaat het dus niet om de rode rozenblaadjes, poepig in een hartjesvorm op het bed gekwakt, en al helemaal niet om de halfslappe spaghettiseks die daaruit voortkomt, maar om de diepe acceptatie van en genegenheid voor de ander.
Lees verder


Wandelen • Wouter Degreve
Aan de overkant van de straat staat een zwerver die op Snoop Dogg lijkt. Hij drinkt een halve liter bier, hij drinkt met grote slokken. Op één-twee-drie heeft hij zijn blikje leeg en steekt het dan in de lucht, alsof hij net een Oscar gewonnen heeft.
Lees verder


Remise • Michaël Van Remoortere
Wat begon als een spel, werd al gauw een obsessie. Na tien dagen in lockdown was het huis gepoetst, de tuin zomerklaar gemaakt en alles wat we, sinds we in dit huis getrokken waren, weg hadden willen gooien naar de kelder verplaatst.
Lees verder


Wanneer jij uittreedt • Dimitri Casteleyn
Wanneer jij uittreedt / zullen de klokken luiden / komen we op straat en / zullen we mekaar / omhelzen en knuffelen / als nooit tevoren // Wanneer jij uittreedt / zullen we mekaar bewonderen / voor zoveel veerkracht
Lees verder


De thuiswerker • Jasmijn Lobik
Vandaag betrapte ik mezelf erop dat ik je mis. En dat is vreemd, want toen ik je nog iedere dag zag, besteedde ik nooit bijzonder veel aandacht aan je. Je liep mijn werkdagen in om negen uur en vertrok weer om half zes, net als de rest. Niets aan de hand.
Lees verder


Weet je het zeker? • Sanne de Kroon
Ooit konden we de dingen van ons af zingen maar nu zijn onze kelen stuk. / Het is ons gelukt om samen één organisme te worden en het is ziek. // Je komt binnen en sluit de deur van je isolatielocatie en roept: / Eindelijk is iedereen zoals ik!
Lees verder


Ochtendzweet en Franse kaas • Marcel van den Brand
Hij is weggegaan toen ons werd opgedrongen thuis te blijven. Zijn laatste woorden klinken nog steeds in mijn hoofd. ‘Ik ga boodschappen doen.’ Hij had de deur dichtgesmeten en was vertrokken. Pas tegen de avond stuurde hij een berichtje dat hij bij zijn familie was en niet meer van plan was om terug te komen.
Lees verder


Een strip over wc-papier • Anna Dijk
Anna Dijk maakte een strip over wc-papier (op wc-papier)!
Bekijk de strip


Lockdown • Marion Heres
‘Wij hebben hier nu Troost-TV. Wist je dat?’ Haar zus zegt het op dezelfde toon als waarmee ze vroeger opmerkte dat zij de grootste toef slagroom op haar Saroma puddinkje had.
‘Fijn voor jullie. Wij hebben hier zon in Alicante,’ zegt Ria kattiger dan ze bedoelt door de telefoon.
Lees verder


Aapje, Bakker, Charlotte, Dame • Leonieke Baerwaldt
Dit is het, Evi. We hebben nog twaalf uur en dertig minuten. Ongeveer. Niks is zeker wanneer het einde nadert. Mijn batterij is bijna leeg. Jij zal stoppen te bestaan en ik zal vastzitten in de gehavende overblijfselen van een virtueel circus, het residu van hoe we het verneukt hebben.
Lees verder


Berichten van de Canarische eilanden • Annemarie van der Meulen
voor onze komst verdween het leven uit de zee / maar dat wisten we toen nog niet // de eerste week deden ze alsof er niets aan de hand was / en aten we nog koekjes zonder tegen ze te praten
Lees verder


Het zijn vriendjes • Julien Staartjes
‘Het zijn vriendjes,’ zegt Mia, de zevenjarige dochter van mijn vriendin. Buiten zwaait hun grijze kater Mauro met zijn klauwen naar een wit konijn met bruine vlekken dat maar achter hem aan blijft huppelen.
‘Katten zijn jagers,’ leg ik uit.
‘Ze houden van elkaar,’ antwoordt Mia.
Lees verder


De zinnen • Michael Kaptein
Daniel Brousse was twaalf jaar oud toen hij besefte dat hij alles wat hij tot dat moment over het leven had geleerd wel kon vergeten.
Lees verder


Ze zullen je vergeten • Ron Vaessen
Ik wil pratende en whiskydrinkende mannen / en wijsvingers zien tegen lippen van vrouwen / die hakken droegen en hoe sigarettenrook mensen / omgaf zoals troebele aura’s het naderende einde voorspellen / volgens zieners die antwoorden geven op vragen
Lees nu zijn drie gedichten


Logboek van een quarantaine • Babet te Winkel
Dag 334. Het kan niet anders dan een dag als alle andere zijn. Ze herinnert zich nog vaag hoe het voelde om door de straten te lopen. Voorbijgangers die met hun arm langs de hare schuurden. Ze had nooit gedacht dat ze dat zou gaan missen. Zij was juist altijd iemand geweest die een hoepel had willen dragen zodat de mensen uit haar aura zouden blijven.
Lees verder


Niemand kijkt • Else Boer
Vandaag wil ik een nieuw format uitproberen – even iets anders. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik voel me behoorlijk rusteloos en ik merk dat ik het fijn vind om mijn hart te luchten. Natuurlijk komt de content waaraan je gewend bent ook online. Ik had gewoon zin om dit te maken – je zou het een confessional kunnen noemen?
Lees verder


Krijthuis • Meliza de Vries
Je woont liever in een huis van krijt / nu de afstand tussen ons anderhalve meter is / zijn bakstenen zwaarder dan ooit.
Lees verder


Wees besmettelijk • Fausto van Bronkhorst
Waarom is er geen virus / dat van hand tot hand gaat, deze handen / doet scheppen en stichten / vaccins, wegen, vrede.
Lees verder


Als ik later weer naar buiten mag • Kopje Onder
Muziekduo Kopje Onder schreef een liedje over later: ‘Proost / vanaf de bank / vanachter de tv / vandaag heb ik een broek aan schoon uit de was / en in de oven staat gebak / en het duurt allemaal nog zo lang’
Bekijk de video


Infinite loop • Niels Raaijmakers
Op dag vijf opende ik het luik in mijn woonkamer. In de opening lonkte een felle koker waar vage muziek uit kwam. Om weer eens iets te beleven liet ik mij vallen.
Lees verder


En van saffraan is Janneke-maan • Joost Oomen
Het afgelopen jaar werd ik steeds vaker wakker uit Russische dromen. Mijn moeder spreekt in die dromen Russisch tegen me, terwijl ze mijn knalgele laarzen uitklopt tegen de deurpost van de schuur.
Lees verder


Langzaam word ik meegesleurd • Hilde Kerssies-Booij
Antwoorden roepen vragen op / niemand kan alles precies weten / we zijn geen pandemie gewend / beste stuurlui die het beter weten.
Lees verder


Even helemaal tot rust komen • Marion Bruinenberg
Alleen is niet eenzaam. Alleen is jezelf ontwikkelen, gitaar leren spelen, eindelijk dat boek over je leven schrijven, een driegangenmaaltijd bereiden, je eigen moestuin aanleggen, naar klassieke muziek luisteren, je kledingkast uitruimen (...)
Lees verder


Oma • Oscar Kocken
Er hangt een tasje aan de klink. Het is de klink van de deur van het huis van mijn oma, die ondanks haar 94 lentes nog prima voor zichzelf kan zorgen, maar nu de deur niet uit kan om de boodschappen te doen. Of nou ja, zelfs dát kan ze ondanks die lentes nog gewoon, maar ze mag het niet van ons. Wij hebben het haar verboden.
Lees verder


Dopplereffect • Bouke Schut
De Albert Heijn opent blijkbaar pas om 12:00. Ik maak een foto van de openingstijden om een volgende vergissing te voorkomen en zie door de winkelruiten dat de medewerkers de schappen gehaast volbouwen.
Lees verder


Een hond houdt zoveel van je dat hij het zelf niet aankan • Nikki Dekker
Ik kende quarantaine van de kooien / waar honden in zaten van mensen die naar Engeland gingen // Niemand die langskomt / om achter je oor te kriebelen / of je mee te nemen naar het park
Lees verder


Aanwezigheden (die keer dat ik de laatste persoon op aarde was) • Marthe van Bronkhorst
Ik werd wakker en merkte dat ik de laatste was. Ze hadden niet gewacht.
Nat. Alles aan me was nat en warm, maar ik zweette niet. Het duurde even voor ik het me herinnerde. Ik smolt.
Lees verder


Sluitingstijd • Felix Sandon
Het eerste wat je aan de voordeur opviel toen je hier één jaar geleden kwam wonen, was dat ze niet zomaar kon dichtvallen. Je moest wel erg hard trekken aan dat onding om haar te sluiten. Dat bood een geruststellend gevoel: nooit zou je je immers buitensluiten (…)
Lees verder


Goed ontmoet • Thijs Joores
Ik ben wel eens banger geweest voor een virus.
Het is een verloren nazomerdag. Mijn ouders wilden graag met mij varen, dus ik lig te zonnen achter op het bootje terwijl zij kibbelen, vast over iets onzinnigs.
Lees verder


Het ferme boerderijtje • Uschi Cop
‘Jos! Joo-oos!’ Met een gezicht, dat lelijk gewrongen was door de honger, stond de boerin voor de uitpuilende ijskast. ‘Aj, aj, aj, het is toch godgeklaagd! Karmelietjes, Affligems en Jupilers bij de vleet, maar geen snee brood of stukje zoute haring!’
Lees verder


Alarmroep • Lotte Krakers
Het is weer zover. Ik hoor het aan het gerommel in de gang, er valt iets om – ik vrees voor de kandelaar op het rommelkastje naast de achterdeur. Eenmaal daar vind ik de zoveelste gehavende merel, zijn vleugel in een vreemd soort knik.
Lees verder


Ik haat mensen • Laurens van de Linde
Laurens van de Linde schreef een lied over quarantaine en kluizenaars: ‘Je kan nergens heen / Voelt je zo alleen / Je zit je daar ontzettend te vervelen / Kon je dit maar met iemand delen / Maar da’s nu juist de kern van het probleem’
Bekijk de video


Niemandsland • Joanne van Beek
‘Alles moet kapot.’ Bij elk woord sla ik met mijn slaghout op de motorkap van de SUV. Er is geen ruimte in mijn hoofd voor andere gedachten. Die sla ik er allemaal uit. Alles. Moet. Kapot. En ik geniet ervan.
Lees verder


De oerman en het zout • Roddia Rumahloine
Six things you need when shit hits the fan. Thomas bekijkt de Amerikaanse website met plaatjes van vijf soorten vuurwapens en één mes. Hij schudt zijn hoofd, klapt zijn laptop dicht en begint aan de boodschappenlijst. ‘Wil je liever een enorme voorraad rijst of pasta?’ vraagt hij.
Lees verder


Nooit alleen • Nora van Arkel
Geerta kijkt vanuit haar geruite sta-opstoel naar het nieuws. ‘Iedereen wordt geadviseerd thuis te blijven. Voor het welzijn van iedereen in Nederland, is het van het grootste nationale belang dat we dit virus indammen, de kop indrukken.’
Lees verder


Feestje met mezelf • Nicole Kaandorp
Lieve Eline,
Dit is het. Drie weken niemand meer zien. Echt ziek ben ik niet, maar met milde symptomen moet je thuis blijven, dus ik doe wat ze zeggen. ‘t Is geen tijd voor nonchalance, kijk maar naar de vlogs van de Italianen.
Lees verder